De voorbije 37 jaar werd in Beveren gekrachtbald en dit willen wij zeker onthouden...
Sinds 1984....
Afscheid van de Beverse krachtbalspeler Luc De Loos
Vorige week op 6 september 2017 overleed onverwacht Luc De Loos, net geen 50 jaar oud.
Hij heeft een zeer groot aandeel gehad in de sportieve bloei van de krachtbalclub in de eerste 20 krachtbalseizoenen.
Naast een prachtige echtgenoot, vader, zoon, broer en vriend voor wie hem kende, was hij dus ook een fijne talentvolle Beverse krachtballer.
Bij zijn afscheid aan het actief krachtbalspelen hebben we hem ooit eens samen met Koen Roelandt in het zonnetje gezet, in april 2003.
Hieronder volgt nog een laatste keer wat we toen schreven.
Na 18 seizoenen krachtbalcompetitie stoppen Koen Roelandt en Luc De Loos. Zij hebben toch in het eerste deel van de geschiedenis van de Beverse krachtbalclub hun stempel gezet wat de sportieve prestaties in de krachtbalcompetitie betreft.
Beiden begonnen in het seizoen 1985 – 1986 als 19-jarige junior direct mee te spelen met de heren-seniors. Zij hadden dus geen jeugdopleiding gekregen en moesten al doende leren, maar dat gebeurde dan ook vrij snel. Omringd door eerst Jo Rombaut en ook wel Peter Van Roeyen en Jan Bosman, later met leeftijdsgenoten Bert Van Moer en Wim Van Leugenhaeghe en nog later met de jongere generatie Joris Eyer, Peter Vandermeulen en Bart Acke brachten zij Beveren tot in tweede nationale en handhaafden ze daar al zeven opeenvolgende seizoenen.
Luc De Loos was de achterman van de Beverse krachtbalploeg en dat is het sluitstuk van de krachtbaldefensie. Naast de verdedigende rol had hij ook een zeer goede tweede worp, waarbij hij met zijn worp de afwerker in scoringspositie moest brengen. Zonder zijn worpen zou Koen Roelandt nooit aan zijn doelpuntensaldo geraakt zijn. Daarnaast scoorde hij zeer regelmatig mee. Het beste bewijs zijn de 1 779 doelpunten die hij op die achttien seizoenen bijeengeworpen heeft. De laatste drie seizoenen liet hij de achtermanpositie over aan Joris Eyer, om zelf meer op de vleugelplaats te verdedigen. Maar regelmatig moest hij nog eens terug de meubelen redden bij afwezigheid van Eyer. Ook Luc De Loos was op zijn best in het seizoen 1994 – 1995, niet toevallig het seizoen waarin zij verliezend bekerfinalist waren van de huidige landskampioen KBC Heist en in het seizoen 1995 – 1996 waarin zij als tweede gerangschikte van derde nationale promoveerden samen met Robland Sint-Michiels naar tweede nationale.
Rust zacht, Luc. Sterkte aan de ganse familie De Loos vanwege de Beverse krachtbalfamilie.